Hayatı Ertelemek

Gemide, otobüste giderken meraklı gözlerle baktığımız, bir gün gideyim dediğimiz yerler olmuştur hep. Bi' deniz fenerine, bi' dalgakıran'ın duvarına yaslanıp insanlardan uzağa kaçıp sevdiğimiz şarkıların dalgalarla girdiği ahengi yukarıdaki ve aşağıdaki mavinin tonları arasına alıp huzuru bi' tarihi eser gibi capcanlı görmenin randevusunu boş beleş işler için erteleyerek geçirdik oysa. Bizi hayattan soğutan şeylerin kargaşasında hayatı sevdirecek sayılı şeyi görmezden geldik.

Yaşadığımız yerin cehenneminde bize tasma takan üşengeçlikten sıyrılıp cennete adım atmak aslında hiç de zor değil. Her şeyin insan için olduğu şu dünyada insanın kendi için var olduğunu unutmasını sağlayan şeylerin karşısında durmaktan ibaret huzuru yakalamak. Beton zeminin kıçını içine çekip soğuğun seni teslim alması seni yarın zatürre etse bile o an yaşadığın hazzı zatürreyi atlatmak için içtiğin ilaçlarda hissedemezsin.


 Gemiye verdiğin jetonun, cennete karşı yaktığın bi' dal sigaranın hesabını göz etme, 1 gün istirahat etmek için ertelediğin işleri bir gün de huzur için ertele; kazancın kayıplarından kat kat büyük olacak.